De tijd vliegt! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Iris Lubbe - WaarBenJij.nu De tijd vliegt! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Iris Lubbe - WaarBenJij.nu

De tijd vliegt!

Blijf op de hoogte en volg Iris

23 November 2014 | Suriname, Paramaribo

Daar ben ik weer! Sinds de vorige keer is er veel gebeurd, maar het liep allemaal niet helemaal volgens planning. Maar ik zal netjes bij het begin beginnen. De zondag na Bigi Kroetoe zijn we naar de Javaanse markt op de Tourtonnelaan geweest.
Nu zal ik eerst kort eens toelichten wie ‘we’ toch altijd zijn. Ik vond het zo lastig of ik nou wel of niet mensen moest noemen maar we hebben erover vergaderd ;) en nu zal ik toch eens namen noemen! Meestal als ik het over ‘we’ heb dan gaat het over Evy, daar deel ik mijn badkamertje mee, ze doet Pabo, onze twee Belgen Lies en Charlotte die allebei in het onderwijs werken hier, Kim, co-assistent, Myrna, stagiaire Verpleegkunde waar ik straks nog meer over vertel, en Wilma, werkt ook in het onderwijs. Wilma is net uit ons huis vertrokken naar haar eigen appartement, Myrna is van nummer 31 en met de rest woon ik op nummer 23. Heel gezellig!
Maargoed, die Javaanse markt. In het kader van ‘spannende dingen proberen’ hebben we iets gekocht dat kastanje heet maar er niet uit ziet als de kastanje die wij kennen. We moesten het koken en dat zou erg lekker moeten zijn. We hebben het geprobeerd maar jammer genoeg was het echt niet lekker. Gelukkig hadden we ook een echte rookworst gevonden dus dat maakte heel wat goed ;) Verder deze week nog een paar keer gegeten met Felice en Marleen en de ouders van Marleen. Ook kregen Charlotte en ik te horen dat onze vakantie op Curaçao een dagje langer zal duren. Onze vlucht is geannuleerd en we moeten een dag later terug. Prima dus. Op woensdag het laatste etentje met alle vakantiegangers, want donderdag zou iedereen weer terugvliegen naar Nederland. Lekker gegeten bij de zus&zo. Op donderdag heb ik Felice en Marleen nog wel even gezien. We hebben geluncht en koffie gedronken en daarna was het tijd om afscheid te nemen. De tijd met hen hier is zo snel gegaan, mede doordat ze veel tripjes hadden gepland. Ik vond het natuurlijk wel even moeilijk, maar prijs mezelf ook gelukkig dat ik nog een tijdje heb om alle leuke dingen te doen en te zien hier! Na het afscheid ben ik met Evy naar het Maria internaat gegaan. Dit is een meisjes internaat met onder andere meisjes die uit het binnenland komen en hier in de stad naar school gaan. Lies en Charlotte doen hier vrijwilligerswerk en er waren meer mensen nodig voor de huiswerkbegeleiding dus hadden ze ons gevraagd of we dit wilden doen. Vanaf nu zal ik elke maandagmiddag hier wat gaan helpen. Heel erg leuk (maar ook spannend: de eerste vraag die ik kreeg ging over staartdelingen en dat heb ik nooit geleerd!!). De eigenaren van het internaat zijn heel aardig en kunnen zo enthousiast en gepassioneerd spreken over het internaat en de meisjes die hier zitten. Leuke afwisseling dus met mijn stage. Die avond hebben we het weekend gevierd met cocktails bij ’t Vat en de Zanzibar. Op vrijdag zouden we op trip gaan maar Myrna had al een tijdje erg veel last van haar been. Kim en ik zijn met haar naar het ziekenhuis gegaan, waar bleek dat ze trombose heeft en opgenomen moest worden. We hebben onze trip voor het weekend dus afgezegd en in plaats daarvan hebben we de vrijdag zitten wachten op tests, de opname en gesprekjes met de artsen. Een heftige dag dus. Zo snel kan het allemaal gaan. Heel sneu en best wel schrikken. Het weekend zijn we naar de bezoekuren geweest en zaterdagmiddag zijn Lies en Charlotte naar Zanderij gegaan om de moeder van Myrna op te halen, die halsoverkop het vliegtuig is ingestapt. Heel erg lief! Verder zijn we een paar keer uit eten geweest en op zondagmiddag hebben Evy, Kim, Puck (nieuw meisje) en ik gezwommen bij het Krasnapolsky.
Op maandag ben ik met klas 6 van school mee geweest op excursie naar het mangrovebos, weg naar zee. Hier kregen we een rondleiding met uitleg over het mangrovebos en werd ons door de imker nog wat verteld over bijen. Heel erg leuk om mee te gaan, de klas heeft echt genoten van zo’n dagje buiten de stad. En superleuk om te zien dat de kinderen het leuk vonden dat ik ook mee ging. Het was mij een beetje gebracht alsof ik als extra begeleider mee moest, maar achteraf bleek dat het schoolhoofd mij een leuke dag wilde bezorgen, wel heel erg lief en goed geslaagd ook!
Op dinsdagavond zijn Lies, Charlotte en ik naar de bioscoop geweest. Verder weinig bijzonders meegemaakt. We hebben natuurlijk elke avond lekker gegeten met z’n allen, inclusief de moeder van Myrna, en ik ben elke dag naar stage geweest. Dit weekend zijn Kim en Evy op trip dus ga ik een paar keer extra naar Myrna, die nog steeds in het ziekenhuis ligt en jammer genoeg zodra ze mag ook naar huis (Nederland) zal gaan. Jammer want we zouden nog zoveel leuke dingen doen!! Verder ben ik goed bezig met mijn extra opdrachten voor m’n stage, want met alle voorbereidingen voor behandelingen schiet dat er doordeweeks vaak bij in.
Mijn stage loopt wel, alleen ik vind het erg moeilijk te wennen aan de manier waarop docenten met mijn schema omgaan. Ik heb de docenten veel inspraak gegeven in het rooster, terwijl ik in Nederland gewoon de klassen in kon lopen om een kind mee te nemen. Maar alsnog komt het vaak niet uit dat ik iemand meeneem omdat ze dan toch belangrijke dingen plannen op het tijdstip dat ik behandeling zou geven. Of er wordt gezegd dat ze nog even iets af moeten maken maar dat het kind na 5 minuten zal komen, maar vervolgens wordt het kind niet gestuurd. Dat zijn wel dingen die ik moeilijk vind soms. Verder is het wel erg leuk om te zien dat sommige kinderen al vooruitgang boeken! Vooral de kleintjes die weinig tot geen Nederlands spreken. Nu zeg ik niet dat het precies door mij komt, want deze kinderen leren natuurlijk al heel veel doordat ze nu naar school gaan maar kinderen die in het begin helemaal niks begrepen en alleen maar Portugees spraken, antwoorden nu als ik vraag hoe het gaat: goed juf. Leuk om te zien en ook wel motiverend, want bij de oudere kinderen schiet het nog niet altijd zo op en ik weet dat ik niet teveel moet verwachten op zo’n korte termijn maar toch vind ik dat soms wel frustrerend. Ik probeer me te focussen op de dingen die ik wel zie veranderen al, en op het feit dat de leerlingen het ook echt leuk vinden om te komen voor de behandeling. Er zitten wat kinderen bij die in de klas nogal eens voor problemen zorgen (ik denk in sommige gevallen juist komt doordat ze door hun taalproblemen niet goed mee kunnen komen in de klas en soms zelfs niet goed kunnen mengen met de andere kinderen), maar als ik de kinderen apart zie bij mij zijn ze eigenlijk allemaal zo flink en enthousiast! Heel leuk om te zien.
Verder ben ik nu voor een juf op school een training voor kinderen met moeite met lezen en spellen aan het maken, wat ik echt leuk vind om te doen!
Sinds vrijdag (eergisteren) heb ik wel bijna twee weken vrij. Maandag en dinsdag zijn hier vrije dagen (Javaans nieuwjaar en onafhankelijkheidsdag) en woensdag vertrek ik voor een week + 1 dag voor mijn vakantie. Daarna ben ik op de helft van mijn stage én op de helft van mijn tijd hier in Suriname. Ik kan er gewoon niet helemaal bij hoe snel het gaat allemaal! En december vliegt vast zoals gewoonlijk ook weer voorbij, Anouk komt en Gerhard. Allemaal leuke dingen dus! Maar ik heb nog steeds geen heimwee, hoewel ik wel wat meer aan thuis denk dan in het begin maar dat is gezond denk ik maar zo ;)
Oja, ook hier beginnen de voorbereidingen voor kerst al. Wanneer je de Tulip binnenkomt sta je midden tussen enorme ladingen kerstbonbons, de kerstversiering hangt er al en ook bij ons heeft Puck een prachtig lichtsnoer opgehangen om alvast in de kerstsfeer te komen ;) Heel gek, ik heb nog helemaal niet het gevoel dat het volgende maand al kerst is doordat het hier altijd mooi weer is. Ik dacht ook dat ze supervroeg waren met de kerstversiering maar nu ik dit schrijf bedenk ik me dat het in Nederland waarschijnlijk ook al lang en breed hangt in de winkelstraten. Ik heb ook maar een kerstcd’tje op mijn computer gezet, wie weet komt dat kerstgevoel nog een beetje. We zullen het zien! Kerst in ons zwembadje, heb ik dat ook weer eens meegemaakt!
Nu eerst straks met Lies en Charlotte mijn eerste echte ijsje gaan eten hier, en weer even op bezoek bij Myrna. Vanavond komt Pleun ook nog weer voor twee dagen terug, heel gezellig. We gaan er weer wat leuks van maken!

Heel veel liefs vanuit Suriname,
Iris

  • 24 November 2014 - 21:20

    OmaRIEN:

    Lieve iris
    wat weer een mooi verslag, ik zou haast jaloers op je worden. Je schrijft eigenlijk zo mooi over alles wat je meemaakt, dat kan niemand je afnemen, , ik ben heel blij,dat je het zo naar je zin hebtMama is gisteren bij mij geweest we hebben gewandeld, en pizza gehaald, lekker
    Maar wat sneu van dat meisje, en jullie heel bezorgd , kan ik mij voorstellen, , ik wist, de niet dat jonge mensen dat konden krijgenIk ga dit weekend een brief schrijven, ik heb het al eerder beloofd, maar nu doe ik het echt,als je dan terug komt van je vakantie , dan hoop ik dat de brief er is. Iris ik wens jou hele mooie dagen, en ik verheug me alweer op het volgende verslag. een f=dikke knuffel van mij XXXXXXXXXXXOma

  • 03 December 2014 - 11:28

    Ad:

    hallo met ad een beetje laat maar leuk verhaal hoor nou doei

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Logopediestage Suriname

Recente Reisverslagen:

17 Februari 2015

Schildpaddentrip!

27 Januari 2015

Maak je borst maar nat

04 Januari 2015

Bezoek

06 December 2014

Curaçao

23 November 2014

De tijd vliegt!
Iris

Stage in Paramaribo van 27 september 2014 t/m 7 maart 2015

Actief sinds 24 Sept. 2014
Verslag gelezen: 422
Totaal aantal bezoekers 9402

Voorgaande reizen:

27 September 2014 - 07 Maart 2015

Logopediestage Suriname

Landen bezocht: