Curaçao

Ik moet altijd even zoeken waar ik ook alweer gebleven ben, maar het laatste dat ik schreef ging over dat ijsje en dat ijsje was echt zeer memorabel dus ik weet het weer direct. Die nacht is Pleun teruggekomen, waar Lies, Charlotte en ik de dag erna een dagje weer decadent aan het zwembad van het Krasnapolsky hebben gelegen met als afsluiter een lekker bordje roti bij Joosje (op verzoek van Pleun) . Die avond was Parbo-night (een groot podium met muziek, gesponsord door parbo-bier dus dat was er goedkoop) en dat moest volgens onze huisgenoten ook echt op onze to-do lijst dus daar zijn we naartoe gegaan. Na een gezellige avond moesten we de dag erna ook weer op pad, want dat was onafhankelijkheidsdag. Dit werd niet gevierd in Paramaribo, maar we moesten hiervoor naar Lelydorp, een stukje verderop. Op aanraden van verschillende Surinamers waren we veel te vroeg, dus vulden we onze dag met het proeven van Surinaamse hapjes, het verschillende malen tegen het (met paarse bloemenkrans versierde) lijf lopen van Desi Bouterse, en luisteren naar muziek. Nadat we, jammer jammer, afscheid moesten nemen van Pleun brak dan eindelijk het feest los: de parade. Dat was een bizarre ervaring! Een optocht van alles wat Suriname aan huis heeft qua politieagenten, mariniers, soldaten, wapens, noem maar op. Het meest bizarre was een groep mannen met schorten, enorme baarden en enorme bijlen. Als iemand me kan vertellen wat die dan precies voor functie hebben?? Ben zeer benieuwd.
De dag erna stond de wekker heel vroeg want het was tijd voor Charlotte en mij om naar Curaçao te gaan!! Nog heel even kort kunnen kletsen met Evy en Kim, die die nacht terug waren gekomen van trip, maar jammer genoeg geen tijd om alle verhalen te horen. De reis verliep eigenlijk heel soepel, we hadden op een vlucht van 2,5 uur een tussenlanding in Trinidad om te tanken (geen idee waarom) maar dat betekende dat we twee keer een lekker broodje kregen dus vonden we het wel voordelig. Ons hostel was echt prima. We hadden een kamertje voor twee personen met eigen badkamer en een keukenblokje. Onze eerste indruk van de stad was druk, veel toeristen, gezellig en best wel Westers in vergelijking met Paramaribo (misschien dat als je vanuit Nl komt dat je dat niet vindt hoor..). Het weer is wel redelijk vergelijkbaar met Suriname hoewel (sorry als mensen nu een hekel aan me krijgen) we het soms wel een beetje koud vonden. Onderweg werden we zowel in het vliegtuig als in de stad aangezien als inwoners van Curaçao. We gooiden het er zelf maar op dat dat komt door ons Surinaamse geduld en rust. In het hostel werd ons trouwens de route naar de stad uitgelegd. We moesten niet over het bedrijventerrein lopen in het donker, want dat was zo verlaten. Ons werd dus aangeraden om over de donkere parkeerplaats te lopen naar de stad, want dat was wel vertrouwd haha. De eerste twee dagen zijn we op verkenningstour gegaan, waar we lekker fruit hebben gekocht op de drijvende markt en geluncht hebben bij Plaza Bieu. Heel leuk, dat is een hal waarin vijf of zes kookplekken zijn waar mensen in hele grote pannen eten hebben gekookt. Er staan allemaal picknickbanken, en je kan kiezen waar en wat je eet. Echt leuk en lekker! Verder hebben we door de stad geslenterd, koffie gedronken aan de handelskade, met de bus naar de Jan Thielbaai om te zwemmen, gekeken naar dansende zwarte pieten (dat kan hier dus gewoon) en een enorm ijsje gegeten. De derde dag hadden we een tripje geboekt naar klein Curacao. We hadden gehoord dat de catamaran het leukst zou zijn, dus wij gingen met de catamaran. We waren vooraf gewaarschuwd voor een heftige rit, dus na een pilletje tegen reisziekte stapten we aan boord, waar ons verteld werd dat een rustige tocht verwacht werd dus gingen we lekker voorop de boot liggen. Dat duurde dus maar even; zodra we de baai uit waren werden we elke paar seconden getrakteerd op een goede golf (heel erg zout) water in ons gezicht. Na een zeer bumpy ride van anderhalf uur kwamen we aan bij het eiland. Supermooi! Witte stranden en voor mij de meest blauwe zee die ik ooit gezien heb (zo ver reikt mijn reiservaring dan ook nog niet). Heerlijk dagje gehad. We hebben gesnorkeld tussen mooie vissen en zeeschildpadjes en een wandelingetje over het eiland gemaakt naar de verlaten vuurtoren. Tussendoor kregen we aan boord een BBQ lunch. Echt een fijne dag. De terugweg konden we zeilen dus konden we in de netten voorop de catamaran liggen, terwijl de bemanning een poging deed iedereen dronken te voeren met rum. Een gezellige terugtocht werd het dus, verlengd door een bustochtje waarbij iedereen onder luid ge-doei uitgezwaaid werd. Die avond maakten we onze eigen guacemole met de inkopen die we dankzij de supergoede handelskills van Charlotte heel goedkoop gedaan hadden. De dag erna was ook weer een dagje in de stad/aan het zwembad bij het hostel. We wilden naar het museum maar dat was jammer genoeg dicht (uiteindelijk zijn we er helemaal niet meer geweest want het was elke keer dicht dat we wilden gaan jammer genoeg). Die avond zijn we met het busje naar de Curaçao Beach Boulevard gegaan, waar we met uitzicht op de zee heerlijk Mexicaans hebben gegeten. Op maandag zouden we een auto huren maar het meisje van de autohuur vertelde dat de mensen voor ons de auto plots verlengd hadden dus dat we die pas laat in de middag konden ophalen, dus werd deze dag onze shopdag. We hebben truien gekocht bij de Shana, onze favoriete winkel in Suriname die hier dus ook was. En we hebben wat geslenterd over d marktjes met kraampjes vol kleurige souvenirs. Een leuke dag, afgesloten met een etentje met onze voeten in het zand bij Pirates Bay. De volgende dag hadden we meer gelukt met de auto, dus konden we cruisen in onze mooie Kia Piccanto. We hebben verschillende strandjes bezocht van west naar zuid en flamingo’s gezien! Heel leuk om op dit eiland te rijden. Leuke paadjes, weinig verkeer en het was erg mooi. Op de terugweg, die wat langer duurde door wat navigatieprobleempjes, gegeten bij ‘Bijna thuis’. De dag erna hadden we de auto ook nog en zijn we naar het Christoffelpark gereden. Hier eerst leuke avontuurlijke paadjes gereden waar we mooie vogels en een hertje tegenkwamen. Ook waren er supermooie uitzichtpunten. Daarna zijn we de Christoffelberg opgelopen (de hoogste berg van Nederland?). Leuke tocht, wel warm maar het uitzicht was zeker de moeite waard! ’s Middags zijn we nog naar een strand geweest (grote knip) en ’s avonds hebben we gegeten bij landhuis Brakkeput Mei Mei, Paella-avond! Een goede afsluiter, want de dag erna was het weer tijd om in te pakken. Onderweg terug zagen we dat de kerstversiering eindelijk aan was, blijft toch bijzonder bij 28 graden. Na pancakes bij Plaza Bieu, een laatste rondje over de ronde markt en langs de drijvende markt moesten we de volgende dag weer richting vliegveld, waar we net als veel andere toeristen probeerden onze laatste guldens/dollars te spenderen. De terugreis verliep weer soepel. Het was nog even zweten geblazen want heel officieel gezien mocht ik het land nog niet uit emn zeker niet nog een keer in omdat ik mijn visum nog niet rond heb, maar gelukkig waren er geen problemen. Op Zanderij werden we opgewacht door onze taxichauffeur dikke Bryan (ja zo moeten we hem echt noemen). Thuis weer herenigd met onze huisgenootjes, supergezellig en leuk iedereen weer te zien. Al met al hebben we een heerlijke week vakantie gehad. Echt even genoten en even niet met stage bezig geweest. Wel hadden we beide veel tijd om over thuis na te denken dus onze gesprekken gingen best vaak over: oh ja als ik terugkom vraag ik of mijn moeder dit kookt, of wie zal mij ophalen van het vliegveld ;).

De volgende morgen, gisterochtend, stond mijn wekker weer vroeg want ik had beloofd een keer op vrijdag op stage te komen. Jammer genoeg bleken de plannen gewijzigd, mochten alle kinderen om 10:15 naar huis in verband met een vergadering en waren de kinderen die ik zou behandelen naar zwemles. Dus ik was op tijd weer thuis. Daar mocht ik wel eindelijk een pakje openen dat ik al vanuit Nederland had meegekregen van Zippora en Annemarie! Zo lief en leuk, een superlief kaartje en pepernoten en speculaas!! Lekker, ga ik zeker van genieten! Dus bij deze de eervolle vermelding ;) Dankjulliewel meiden!! (En voor sommige mensen: zie je wel dat ik netjes heb afgewacht tot 5 december om het te openen!).
Gisteravond verzamelden we met een groep bij Myrna, want die mag vandaag eindelijk uit het ziekenhuis en naar Nederland! We hadden eten gehaald bij de Dumplings. Myrna had voor iedereen nog een chocoladeletter ook al zo lief!! Er was een afscheidsfeestje van andere meiden die vandaag vertrekken maar ik heb mijn avond met Kim doorgebracht, met slaapthee en goede gesprekken ;)
Nu is het alweer weekend! Aftellen geblazen want donderdag komt Anouk al hier, heel veel zin in!!!
Nou jullie allemaal een fijne decembermaand, ik weet niet wanneer er weer een blog komt want eerst komt Anouk en dan Gerhard (jeej!) en kerst etc. etc. dus ik zal zien wanneer ik weer tijd heb!

Heel veel liefs en ik stuur een beetje tropische warmte jullie kant op,
Iris