Op stage!

Hoi allemaal!

Alweer bijna een week voorbij dus weer genoeg te vertellen!
Vorige keer schreef ik dat ik twijfelde of ik dacht dat ik chikungunya had. Dat was jammer genoeg wel het geval. Wat een nare ziekte is dat! Ik zal jullie de details besparen want het is natuurlijk verder niet zo interessant om over mijn klachten te lezen maar ik ben blij dat ik alleen maar de milde variant te pakken had. Ik ben vrijdag en zaterdag dus helemaal uit de running geweest en heb die dagen voornamelijk onder mijn klamboe in de airco doorgebracht met veel water, paracetamol en fruit. Zondag voelde ik me gelukkig iets beter. Vrijwel iedereen uit het huis ging een dagje naar White Beach, aan de Surinamerivier en onder het motto: rustig aan doen kan je overal, ben ik ook meegegaan. White Beach is een van de weinig stukjes strand van Suriname (in dit geval een aangelegd wit strandje). Hier hebben we de dag onder een wuivende palmboom doorgebracht. ’s Avonds heb ik samen met drie huisgenootjes, zelf gekookt in onze buitenkeuken.
Maandag was mijn allereerste stagedag. Op de St. Ignatiusschool begint elke dag met een soort ceremonie. De vlag wordt gehesen terwijl het volkslied gezongen wordt. Vervolgens gaan twee juffen voor in gebed en worden er wat liederen gezongen. Omdat dit de eerste schooldag was, werd ook het onderwijzend personeel voorgesteld aan alle ouders en kinderen. Ik werd als laatste naar voren geroepen terwijl de directrice verkondigde dat ze nu wel de beste school van Paramaribo-Noord zouden moeten worden nu ik er was. De lat ligt dus aardig hoog nu ;).
Vervolgens heb ik de dag doorgebracht door mee te kijken met de leerkrachten. Wat een verschil met het Nederlands onderwijs! Ik zat deze eerste dag in de kleuterklassen. Veel kinderen waren voor het eerst op school en moesten huilen (sommigen echt de hele dag lang) maar vanaf het begin was de juf daar erg streng op. Er mocht niet gehuild worden want het waren flinke kinderen. En wie toch ging huilen kreeg flink op zijn donder. Verder gebeurde er in de kleuterklassen niet zoveel, aangezien de eerste dag ging over regels. De kinderen werden dus alleen (nogal bot) gecorrigeerd als ze iets niet volgens de regels deden en verder moesten ze gewoon maar de hele dag zitten. De leerkrachten zijn dus vrij streng tegen de kinderen de hele tijd, bijna onaardig vond ik, maar tegenover volwassenen zijn de leerkrachten weer superaardig de hele tijd. Zo ook tegen mij gelukkig. De meeste leerkrachten geven aan dat ze het fijn vinden dat ik er ben.
’s Middags heb ik een beetje in ons badje in de tuin gezeten en rustig aan gedaan, want ik merkte dat ik nog niet erg fit was. Die avond wilde mijn nieuwe huisgenootje (vrijdag aangekomen) graag echt Surinaams eten. We zouden met z’n vieren gewoon maar gaan lopen tot we iets zouden vinden. Jammer genoeg werd het iets te snel donker en zijn we beland bij het pannenkoekenhuisje (echt waar!). Geen pannenkoeken gegeten, hoewel dat er wel heel goed uitzag, maar BBQ kip, omdat dat het enige enigszins Surinaamse eten was dat op de kaart stond. En, zoals ik vorige keer ook al zei, veel Surinaamser dan kip kan je het ook bijna niet krijgen.
Op dinsdag was ik jammer genoeg weer helemaal niet in orde, en heb ik weer een dagje thuis doorgebracht. De dag erna kon ik wel weer naar stage en heb ik in klas 1 en 2 (groep 3 en 4 dus) meegekeken. Ook in deze klassen is de leerkrachten erg streng. Ze zijn vrijwel aan een stuk door kinderen aan het corrigeren, maar het heeft niet veel invloed van de klassen zijn veel rommeliger en rumoeriger dan in Nederland geloof ik. ’s Middags ben ik met twee huisgenoten op pad geweest om wat visumdingen te regelen. We moesten hiervoor ook geld storten bij de bank. Ook leuk om te zien, als je geld gaat storten zie je gewoon dat ze de stapels met geld achter hun bureautje hebben liggen. Omdat we maandag niet echt geslaagd waren in de zoektocht naar Surinaams eten zijn we dat deze avond gaan inhalen. We hebben (ik met drie huisgenoten) gegeten bij Joosje’s rotishop.
Donderdag de laatste dag meegekeken op stage. Bizar om te zien dat er hier in groep 8 nog kinderen zitten die vrijwel het Nederlands eigenlijk helemaal niet goed verstaan. Er is ook niet veel aandacht voor andere beperkingen die kinderen mogelijk hebben. De meeste juffen gaan op een bepaald tempo en wie dat niet bij kan houden, jammer dan. Dingen als dyslexie of ADHD bestaan hier geloof ik niet echt, of er is in ieder geval geen aandacht voor. Donderdagmiddag eerst even in het badje gezeten want deze dag was echt heel erg warm. Ik geloof dat we 37/38 graden wel gehaald hebben. ’s Middags ben ik met twee huisgenoten naar de stad geweest om groente te kopen. We hebben iets gehaald dat okra heet. Een mevrouw die langsliep heeft ons verteld hoe we dit klaar kunnen maken. Daarna zijn we naar de zus en zo gefietst om een tripje te boeken voor het weekend. Vrijdag is een vrije dag (dag van de marrons) dus we wilden van dit lange weekend gebruik maken door even weg te gaan uit de stad. Uiteindelijk hebben we een trip geboekt naar Nickerie en Bigi Pan met een overnachting. ’s Avonds zelf gekookt en samen gegeten met nog drie andere huisgenoten. De okra was best lekker eigenlijk!
Nu is het vrijdagochtend (vroeg). Ik bedacht ineens dat ik nu nog maar even een verslagje moest plaatsen omdat ik dit weekend natuurlijk heel veel ga zien en doen en dan zou het zo’n lange worden! Dus volgende keer zal ik vertellen over onze trip, heel veel zin in 

Fijn weekend allemaal alvast en laat ook horen hoe het met jullie is hoor!!

Liefs,
Iris